10 november 2013
Ineke de Coster is enkele jaren geleden wandelbuddy geworden van Petra, een visueel gehandicapte vrouw die graag wilde wandelen. Ineke heeft haar ervaringen als wandelbuddy op papier gezet en wil haar ervaringen graag met anderen delen. "Een hele tijd geleden zijn wij bij elkaar gekomen om wandelbuddy’s te worden voor mensen met een visuele beperking: samen de Koninklijke weg lopen van ’s-Gravenhage naar Apeldoorn of andersom...

Door dit initiatief ben ik in contact gekomen met iemand met een visuele beperking. Samen zijn we begonnen aan de Koninklijke weg. Zij vanuit Roosendaal, ik vanuit ’s-Hertogenbosch. Jullie snappen het al, wij hadden beiden nogal wat reistijd, en geld nodig, om de route te lopen.

Het doel van het buddy werk was om mensen met een visuele beperking de mogelijkheid te geven om lekker te wandelen. Het doel zal ook geweest zijn om meerdere mensen met een visuele beperking de gelegenheid te geven om de Koninklijke route of delen ervan te kunnen lopen met een ziende buddy.

In mijn geval is dat geheel anders uitgepakt. Ik heb door het buddy project Petra leren kennen. In eerste instantie met Aybo, een hele plichtgetrouwe, sociale labrador en later met Pepper, een pittige labrador die “in de beugel” zeer slim en uitstekend functionerend is en “uit de beugel” een heerlijke ondeugd die elke millimeter ruimte die je hem geeft ook echt zal benutten om ondeugend te zijn. Wij, Petra en ik , hebben samen al meer dan 25 wandelingen gemaakt. We plannen eenmaal per maand een dag en wandelen dan een NS wandeltocht of een groene wisseltocht. Ons wandelgebied is Brabant, Zeeland, Utrecht, Gelderland en Zuid-Holland. We lopen tochten tussen de 15 en 20 kilometer en beschouwen het allebei als een feestje. Het is begonnen als een buddy project maar nu is niet meer duidelijk wie van ons twee de buddy is. Wij vullen elkaar aan. Groene wisseltochten zijn heel erg tekstueel gericht; wij zienden laten ons leiden door ons zicht terwijl de tekst vaak echt anders bedoeld is. Petra en ik hebben vaak veel lol om de handicap van de visuele mens die ziet wat hij denkt te lezen, terwijl de werkelijkheid anders is. Door Petra’s tekstuele interpretatie hebben we heel veel “foute kilometers” niet gelopen.

In de loop der jaren hebben wij samen een heerlijke band opgebouwd en genieten beiden echt van onze wandeldagen.

Als “ziende” blijf ik genieten en met bewondering kijken naar de samenwerking van Petra met haar hond. Zowel Petra met Aybo als Petra met Pepper zijn duo’s waar veel relaties nog iets van zouden kunnen leren. Het alert zijn op elkaar, het waarderen van elkaar, het belonen na een goede prestatie en het attent maken c.q. corrigeren na een verkeerde prestatie zorgt dat beide op en top op elkaar ingespeeld blijven.

Ik schrijf dit stuk om jullie te laten weten wat er met mij gebeurd is na de buddy training dag en om Visio, Cees van Helteren en de KNBLO te bedanken voor het initiatief. Zonder jullie had ik niets geweten over de wereld van mensen met een visuele beperking, en over de bijzondere relatie van een mens met een hulpfonds. Daarnaast, had ik ook nooit de mens Petra leren kennen, een jonge vrouw met een levenswil en doorzettingsvermogen die zeer stimulerend is voor mij en voor veel mensen om haar heen. Samen bespreken we van alles tijdens onze wandeltochten die we ook heel Bourgondisch( we zijn beiden Brabanders) afsluiten met een lekker biertje want Pepper brengt ons naar de trein. Dit wilde ik jullie even laten weten, ik wens jullie hele fijne wandelervaringen toe en wie weet ontmoeten we elkaar nog eens."

Veel groeten,
Ineke de Coster