10 juni 2020

In steeds meer woonwijken wordt de openbare ruimte door gemeenten en bewoners vergroent met geveltuinen en bloemperken. Dat staat vrolijk, is goed voor de luchtkwaliteit en de biodiversiteit. Maar bij deze nieuwe voorzieningen is ook aandacht nodig om toegankelijkheid voor mensen met een beperking te waarborgen. Het gaat met name om de vrije doorgang die door overhangend groen geblokkeerd kan worden. De gemeente houdt bij de aanleg rekening met de vereiste doorgang voor de rolstoel en de rollator, maar wanneer planten en vooral heesters dicht op de trottoirrand staan, groeien zij langzaam over het trottoir. We zien dat veel trottoirs, na verloop van tijd, niet meer toegankelijk zijn.
Eén lavendelplant of een roos kan meer dan 1 m breed worden, een ligusterhaag kan meer dan 1,5 m breed worden. Het is belangrijk om bij het aanplanten al rekening te houden met de toekomstige breedte van de planten.
Groen & Handicap pleit ervoor dat gemeenten én bewoners zich meer bewust worden dat het trottoir, dat voor voetgangers is aangebracht, bruikbaar blijft als voetpad!

Kenniscentrum Groen & Handicap adviseert gemeenten om gebruik te maken van de criteria die zijn opgenomen in de brochure 'Voetpaden voor iedereen'. Hierin is de eis opgenomen dat voetgangers het recht hebben om alle voor publiek bestemde locaties te bereiken via logische, veilige en toegankelijke looproutes. Daarbij wordt uitgegaan van minimale eisen die de looproute geschikt maken voor mensen met een stok, rollator, rolstoel, scootmobiel en voor mensen met een visuele beperking.
Een ander uitgangspunt is dat mensen de toegankelijke route moeten zien/vinden/herkennen.